شخصیت وابسته

شخصیت وابسته در برخورد با افراد شخصیت‌های وابسته (Dependent Personality Disorder) آنها را مطیع ، فروتن ، توافق پذیر ، همیشگی و خود شیرین دائمی در می‌یابید که به افراد دیگر اجازه می‌دهد در تصمیمات مهم زندگی آنها دخالت کنند، زیرا اعتماد به نفس بالایی نداشته ، قادر به اداره زندگی خود بطور مستقل نیستند. به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، شخصیت‌های وابسته در روابطشان با رفتارهای مطیعانه و خوش مشرب افراطی سعی می‌کنند که هیچ نتواند خواهان ترک اجتماعی آنها باشد و هرگونه تنهایی و رها شدن به حال خود ، احساسات خالی بودن و اضطراب بیش از اندازه را در آنها بوجود می‌آورد. روابط این بیماران محدود به کسانی است که به آنها اتکا دارد. یک نکته در زندگی شخصیت‌های وابسته پذیرفتن هر نوع بد رفتاری دیگران نسبت به خودشان بدون اعتراض است. اگر این بیماران والدین یا همسر سلطه‌جو داشته باشند، والدین مسلط احساس سودمندی ، قدرت و شایستگی نموده بطور ناخواسته این رفتار را در فرزندان شان دامن می‌زنند و همسران مسلط احتمالا به سوء استفاده‌های بدنی و جسمی آنها مبادرت می کنند؛ بدون اینکه با اعتراض یا ترک جسورانه آنها روبرو شوند. علائم نیاز عمیق و مفرط برای مورد قبول واقع شدن که به رفتار مطیعانه و وابسته می انجامد و ترس از جدایی که در اوایل بزرگسالی شروع می‌شود و برای تشخیص وجود پنج (یا بیشتر) علامت از علایم زیر ضروری است : • بدون راهنمایی و اطمینان بخشی مفرط دیگران قادر به اخذ تصمیمات روزمره نیست. • احتیاج دارد که دیگران مسولیت اکثر زمینه‌های مهم زندگی او را بپذیرد. • در ابراز مخالفت با دیگران به دلیل ترس از قطع حمایت و مقبولیت آنان دچار اشکال است (ترس‌های واقع گرایانه از عقوبت یا تلافی منظور نمی‌شود.). • در شروع برنامه‌ها و انجام کارها به تنهایی دچار اشکال است (به دلیل اعتماد به نفس در قضاوت یا توانایی تا فقدان انگیزش و انرژی). • در طلب محبت و حمایت دیگران افراط می‌کند. تا حدی که داوطلب انجام کارهایی می‌شود که ناخوشایند هستند. • وقتی تنها است به دلیل ترس مبالغه آمیز از ناتوانی برای مراقبت از خود ، احساس ناراحتی و درماندگی می‌کند. • وقتی یک رابطه نزدیک درهم می‌گسلد فورا در پی آن رابطه دیگری به عنوان منبع حمایت و مراقبت در می‌آید. • اشتغال ذهنی غیر واقع گرایانه با ترس از رها شدن به حال خود دارد. علل • فرزندان كوچك خانواده با احتمال بیشتری در معرض خطر ابتلا به اختلال شخصیت وابسته هستند. • افرادی هم كه در كودكی بیماری جسمی و ذهنی داشته‌اند. عوارض • بدون یاری دیگران قادر به زندگی کردن نیستند. • ناتوان، بی كفایت و درمانده هستند. • اختلال شخصیت وابسته با افسردگی، اضطراب، نگرانی، حمله های پانیك و مانند آن همراه است. • اندازه افسردگی، نگرانی و اضطراب گاه بدان می انجامد كه آن ها رو به مصرف الكل و مواد آورند. • فرد دارای گرایش شخصیتی وابسته آشكارا در خطر یك سری از بیماری های پیكری است،احتمال دارد كه مشكل خویش را بیماری پیكری دریابند و به جست وجوی كمك های پزشكی پیكری (به جای سود جستن از روان درمانی و داروهای روانپزشكی بشتابند.) • در صورت تنها ماندن، حملات شدید اضطراب را تجربه می‌كنند. عوارض • بدون یاری دیگران قادر به زندگی کردن نیستند. • ناتوان، بی كفایت و درمانده هستند. • اختلال شخصیت وابسته با افسردگی، اضطراب، نگرانی، حمله های پانیك و مانند آن همراه است. • اندازه افسردگی، نگرانی و اضطراب گاه بدان می انجامد كه آن ها رو به مصرف الكل و مواد آورند. • فرد دارای گرایش شخصیتی وابسته آشكارا در خطر یك سری از بیماری های پیكری است،احتمال دارد كه مشكل خویش را بیماری پیكری دریابند و به جست وجوی كمك های پزشكی پیكری (به جای سود جستن از روان درمانی و داروهای روانپزشكی بشتابند.) • در صورت تنها ماندن، حملات شدید اضطراب را تجربه می‌كنند. روش درمان هدف از درمان این است كه مراجع بتواند روی پای خودش بایستد و روابط بین فردی اش را نیز به خوبی استوار نگه دارد: روابطی صمیمی، گرم، ارضاكننده اما بدون وابستگی. روان درمانی: روان درمانی بیماران وابسته بخصوص با استفاده از درمان‌های بینش‌گرا ( Insight Therapy) موفقیت‌های زیادی بدنبال می آورد و با حمایت درمانگر چنین بیمارانی می توانند “استقلال و قاطعیت و اعتماد به نفس بیشتری پیدا می‌کنند. اما نباید در این کار عجله کرد، چون باعث سردرگمی بیمار می‌شود. در کنار درمان بینش‌گرا استفاده از رفتار درمانی ، آموزش قاطعیت و اظهار وجود ، خانواده درمانی می‌تواند به موفقیت بیشتر درمان منجر شود. دارو درمانی: بیماران وابسته علائم فرعی دیگری نظیر اضطراب و افسردگی را نشان می‌دهند که می‌توان از ضداضطراب‌ها و ضدافسردگی‌ها برای بهبودی آنها استفاده کرد. از این داروها می‌توان به ایمی پرامین (Imipramine) ، بنزدویاژپین‌ها (Benzdoiazpins) اشاره کرد.