تعیین اندازه بینایی محیطی افقی: در حالی که روبروی دیواری ایستاده ایم و به نقطه ای بر روی آن که درست در مقابل دیدگانمان قرار گرفته است، می نگریم؛ انگشتان سبابه دستانمان را در کنار یکدیگر ما بین چشمها و نقطه ی روی دیوار در فاصله 40 سانتیمتری از چشمها قرار می دهیم. با اطمینان از اینکه چشمها هیج حرکتی ندارند و بر روی آن نقطه ثابت مانده اند، یکی از دستها را به آرامی به سمت بیرون با انحنایی به سمت خود حرکت می دهیم. حرکت دست تا زمانی اامه خواهد یافت که انگشت سبابه در مرحله محو شدن از نظر قرار گیرد، که در اینجا انگشت را ثابت نگه می داریم. همین حرکت را درمورد دست دیگر انجام می دهیم. فاصله ما بین دو انگشت، بینایی محیطی افقی فرد در هنگام مطالعه است که معمولا در حدود 90-70 سانتیمتر می باشد.
آفات مطالعه: عوارض شیوه های نادرست مطالعه و کندخوانی عبارتند از؛ اتلاف وقت، خستگی عمومی، خستگی چشم، خستگی مغز، حواس پرتی، کاهش درک مطلب، عدم علاقه و بی حوصلگی، و کند ذهنی.
تمرینی برای غلبه بر برخی موانع در هنگام مطالعه: برای از بین بردن تلفط کردن کلمات (کلمه خوانی) تمرین شمردن را انجام دهید. وقتی که حواستان را به مطالب نوشته شده متمرکز می کنید مرتبا بگویید «یک، دو» «یک، دو» این کار در ابتدا ممکن است غیر عادی جلوه کند ولی بعد از قدری تمرین متوجه خواهید شد که این اعداد را بلند بلند می شمارید و در عین حال به مطالعه ادامه می دهید و به مقدار کافی درک مطلب می کنید. شمردن این اعداد مانع می شود تا به هنگام مطالعه کلمات را تلفط کنید و شما را متوجه خواهد کرد که بدون نیاز به گفتن کلمات می توانید آنها را بخوانید و معنی آنها را درک کنید. هر چیزی که باعث شود اندامهای تکلم به هنگام مطالعه مشغول شوند، مثل گذاشتن یک مداد در دهان به هنگام مطالعه در برطرف کردن این عادت به شما کمک خواهد کرد.
نویسنده: زهرا خیَر، دانشجوی دکتری تخصصی روان شناسی دانشگاه اصفهان.